Çay Bardağı Işığında Yolumuz

Bir çay bardaðýyým rafta…
…içim boþ / altlýðým porselenden,
çin iþi bilmezsin sen.
Antepli bakýrcýlarýn dövdüðü söylenir iþlemeli kaþýðýmý, 1919 Fransýzlar elinden.
Tepsim Suriye’den hediye, sonra Hatay dan kardeþim Fincan geldi

Yok öyle sade deðilim / yalnýzým fakat, altýn yaldýzlý kemerim var belimde.
Çok sohbetler arasýnda mezeyim gelin – kýz – kaynana’ya
Demli bir çay bardaðý gözlerimde hüzün var
------- memleketim, memleketim.

Öyle hafifim ki beni bir çocuk bile kaldýrýr.
Ayrýlýklar gördüm,
Bazýlarý hiç dönülmeyen tren yolculuklarýydý.
Ankara’dan -----Eskiþehir üzeri----- Haydarpaþa da son buldu.
Dolmabahçeye de gittim.Mustafam, Mustafam.
Arkadaþým kahveyi daha çok severdi,
Ýçerdi----- sabah, öðle akþam.

Bir çay bardaðýyým ben sade vatandaþ
Leblebi yanýnda Raký’ya kadeh oldum çoðu kez
Yanýk bir türkü içlemesine kýrýlan kafamda cabasý
Bir çok yerde kardeþtik, kimisi benden önce düþtü Kocatepe de
Ýsterdim ki….

Olmasaydý sonumuz böyle.
Bunca gayret bunca çaba, çarýkçýya çýktý adýmýz hindi,
bütün vatan bütün millet.
Boþuna mý gitti, Ali’nin oðlu koca Mustafa?

Ýsfahan dan gelmiþtik,
Adýmýz / mansur, Kocaseyit oðlu
Yurt belledik, sevdik mavi gözlerini deniz gibi
Emanet dedi…. Size dedi.. bizi göstererek
Çay bardaðým, Aðýn leblebisi, içtiðim Raký:
Bilesiniz ki
Bu kadeh sizin þerefinize efendiler

"60 kuruþa yevmiye siper kazdý, hendek ve bursa havarileri, mustafaya karþý".
Buda böyle biline……



1922 (Bu sözler bir Ýngiliz generalin sözleri dir.)
Kanber Ýhsan Öcel
Sosyal Medyada Paylaşın: