HABİBİM

HABÝBÝM
Bir buruk sevday dý adýn diller de habibim...
Sen benim hastalýðým,marazým
Ol tabib-im...

Bülbül-ü Þeydam !
Eyy ! kirpiklerinin gölgesin de kaldýðým,
Kahve gözlerin de kalýyor aklým !
Henüz açmamýþ gonca gül dudaklým..
Gözlerim gözlerin de ram uykusun da
Kýþ ortasýn da yakýyor baðrýmý
Yokluðun imkan /sýzým...

Melül ýþýltýlý yüzün...
Sen benim yasaklým...
Gülzarlar bahçesin de,sevdamýn alazý...
Meczup gönlüm de ,aþk-ýn füzun...
Ahh ! Nihan-ým
En koyusundan aþk dedim senin adýna
Ýliþmesin hüzün keder gülüþüne...

Kör düðüm olmuþ yüreðimi...
Kýr gönlümün zincirlerini,
Prangalar vursalar da ayaklarýma...
Kavlimiz vuslat
Sonu kara toprak olsa da...
Sen benim habibim....
Sosyal Medyada Paylaşın: