AH BİR BİLSEN...

Ah bir dönsem çocukluðuma.
Koþsam taa kayapýnara kadar.
Kaðný yolunun tozlarý dolsa saçlarýma.
Dalýp deðirmenin sularýnda çimsem...

Açýp pencereyi toprak kokusunu çeksem
Meleþen kuzularý dinlesem
Çelik çomak oynasam
Kýzak kaysam yokuþlarda.

Baðlarda üzüm, kayýsý yesem.
Þýra olsa aðzým, gözüm, yüzüm.
Kazaðýmýn kollarýna silsem.
Mero yakalasa azar iþitsem...

Elimde deynek kuzu gütsem bayýrda.
Suya giden kýzlara baksam çayýrda..
Ah etsem, sýzlasa gene içim....
Bende savrulsam saçýnýn telinde..

Susada olta atsam bir aþaðý, bir yukarý..
Aktaþý beklesem sen gene inip gelsen.
Gene öyle bir baksan kaþ altýnda, gülsen.
Darmadaðýn olsam, kalkamasam yerimden.

Bir mektup yazsam bize dair duygu dolu.
Uzansam bozkýra dalsam maviliklere senle.
Davul çalýnsa yenge gidilse size
Beyaz gelinlik içinde gelin gelsen ya bize.

Ah bir dönebilsem, tekrar görebilsem.
Yitip giden anayý babayý, nice canlarý.
Çamurla sývasam yýkýk kerpiç duvarlarý.
Bir kez daha görsem lamba yanan damlarý..

Ah bir daha, bir daha... hiç büyümeseydim..
Kirlense de üstüm, hiç kirlenmezdi ki içim.
El deðmeseydi zülfün bir tek teline ..
Garip Þenol öleydi, huzurla elin elimde.
Sosyal Medyada Paylaşın: