DİYEMEM !
Aðzým açsam, yâr nizâya duracak,
Diyemedim, nutkum durur, diyemem!
Harap etti, vursa nere, vuracak?
Þekvâ etsem, dilim erir, diyemem!
Gözüm yaþý, Irmak olmuþ akar da,
Feryâtlarým, asumâna çýkar da,
Önündeyim, umursamaz, bakar da;
Perperiþân, hâlim görür, diyemem!
Çeken var mý, benim gibi, ince dert?
Mekân oldu, acýlara, sîne yurt!
Rûh kemirir, sevdâ denen, yaman kurt;
Bâd-ý gâmla, içim kurur, diyemem!
Hiç usanmaz, türlü hâlle sýnar da,
Delik deþik, ciðerlerim kanar da,
Akýp gelir, çaðýldayýp, pýnar da;
Yumsam gözüm, seli yürür, diyemem!
Dizlerime, aðýr gelir gövde ki,
El-amân ey, bu ne biçim sevdâ ki?
Merhamet et, inât etme, he de ki;
Olsun gayrý, gönle sürur, diyemem!
Bulamadým, tam anlatsýn kelîme,
Ýntizârý, yakýþtýrmam dilime,
Salar caný, türlü türlü zûlüme;
Merhametsiz, zalým vurur, diyemem!
05.05.2008/07.20
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.