Kumlucadan kalkan tren Sonra acý bir siren Kara dumanýný salarak daðlara Kaybolup gittik gözden.
Sonuncu mevkide üç günlük yolculuk Týka basa, nefes, nefese, Gözlerde diyar, yüzlerde burukluk Salýna, salýna iki yana Buðulu camlardan baka kaldýk.
Malýköye vardýðýmýzda Üstbaþ periþandýk Çok geçmedi Geliboluya hazýrlandýk.
Böyle diyordu topal mehmet Ben on yaþýmdayken, o doksan vardý Þarampol parçalamýþ bacaðýný Ýri cüsseli bedenini Seke seke taþýrdý,
Ayaðýna uymazmýþ ne lastik, ne elbise, Çarýk benzeri postal giymiþ sede Daha þimdiden yapýþmýþ deriye,
En çok ben dinlerdim onu Baþka çocuklar yine baþladý derdi Pek dinlemezdiler Anlatýrda, anlatýrdý geliboluyu Ne maaþý vardý ne madalyasý Sefillik içinde geçti hayatý Canlanýyor gözümde o hali,
Ey ahali Dedem balkanlarda þehit düþmüþ kayýp Adý þaný bilinmiyor Babam kocatepede Atatürkün aþçý yamaðýymýþ 15 yaþýnda ya yok ya varmýþ Maaþ madalya yoktu o zamanlar Anlatsam dinlediklerimi çocukken Kitap olurdu yazabilsem...
Mustafa Yaman 09 aralýk 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.