suyunu içtiðim yaðmurlar yolunda koþtuðum sokaklar sýrtýmý dayadýðým daðlar ve ormanlar mavi gökyüzü ve yýldýzlar ve güneþ ve yaylalardan çaðlayan nehirler sapsarý baþaklarýyla tarladaki buðdaylar benim ekmek benim, su benim neden bunlarý benden çalýyorsun ey zalim gözümün içine baka baka yalan söylüyorsun kim olduðunu herkes biliyor þimdi konuþma sýrasý bende soframýzdan yiyorsun ama doymuyorsun Bahçemizdeki en güzel çiçekleri merhametsizce koparýyorsun ne acýmýzý duyuyorsun ne gönlümüzü dolduruyorsun her þeyin farkýndayým þimdi konuþma sýrasý bende kundakta aç kalan bebeðin sesi umrunda deðil Irmak kenarýnda oynayan çocuðun sevinci de öyle mümkünken mümkün kýlmadýðýn hayyelerimi geri almadýkça çürüsün bu bedenim þimdi konuþma sýrasý bende acý çekin sonsuza kadar affetmiyorum sizi ve asla affetmeyeceðim..
Sosyal Medyada Paylaşın:
UFUK AKALIN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.