GİTTİN
Gittin
Bir tövbe edip de bir vicdan yapýp
Yüzüme bir defa bakmadýn gittin
Nefisle þeytana gönülden çatýp
Kolunu boynuma sarmadýn gittin.
Kapýlmak ne idi bunca kibire
Zulum ve iþkence edersin ha bire
Elbet gireceðiz bir gün kabire
Bir sevgi ýþýðý yakmadýn gittin
Neyin inadý bu bilmedim inan
Affettikçe büyür huzurda insan
Sevgiyle piþer var ise iman
Ýhlasýn tadýný almadýn gittin.
Ne gönül koydun, ne hatýr býraktýn
Yýlan zehri gibi sinsice aktýn
Nemruttan daha büyük ateþ yaktýn
Yangýna bir tas su atmadýn gittin
Pranga eskidi, zincir çürüdü
Karlar eridi, sularý yürüdü
Baþýný hep duman mý bürüdü
Haslet kapýsýný çalmadýn gittin.
Ýncir aðacýsýn baba ocaðýna
Nifak bombasýsýn dost kucaðýna
Mel’un þeytanýn topal bacaðýna
Besmeleyle kurþun sýkmadýn gittin.
Sanki sen yarattýn küçük daðlarý
Viran ettin sevgi dolu baðlarý
Ölüm var, periþan ettin saðlarý
Bir sevgi ateþi yakmadýn gittin.
Yalanla iftiraya koþ babam koþ
Ne söylesem nafile, ne desem boþ
Artýk zulümünde hoþ, çilende hoþ
Canýmý tuttunda sýkmadýn gittin.
Erhan der ki, hakkým helaldir sana
Tenezzülüm olmasa da affýna
Yaðlý sicimi geçirdin boynuma
Son tekmeyi de atmadýn gittin.
Erhan DOÐANAY
Sorgun / 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.