AŞKLAR TUTKAL DEĞİL
Ne zalim dünya imiþ, tufan mevsiminde mi?
Sevdiklerim kaçýyor, sevgi bize yel oldu.
Ne servet, ne mal, ne mülk gönlün hevesinde mi?
Ün, þan, altýn sikkeler, akýp giden sel oldu.
Canýn canana desti geçmez imiþ meðerse,
Daðdan büyük gururu dik baþýný eyerse,
Sýnýfta kaldýk þimdi gayrý çalýþak derse,
Ekin gibi saçlarým döküldü de kel oldu.
Her þey aslýna döndü, tersine mi bilemem?
Kanlý gözyaþý döker, el uzatýp silemem,
Aðlanacak haldeyiz, tebessümle gülemem,
Azcýk akýl var idi, o da gitti del oldu.
Ozan Baki ne desin, aþklar tutkal deðilmiþ,
Onur, þeref, haysiyet, büklüm büklüm eðilmiþ,
Sevgi kutsal demiþtik meðer artýk deðilmiþ,
Nerde sevdiklerimiz, hepsi bir bir el oldu.
61220- Mümin Üstün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.