Hiç mevsim yaþamadýn ki baharýn olsun Kapanmýþ yüzünde açan goncalar Küçük mutluluklar düzinesi olmuþ en büyük çoþkun Hazan esiyor bahçende, güllerin solmuþ Düþmemiþken saçýna daha beyaz teller Kozaya girmek yakýþmýyor ablam
YARIM KALMIÞLIKLAR VAR (S.125)
Sosyal Medyada Paylaşın:
MİCVAD Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.