bahar özlüyorum baðlar seyrinde rüzgar esiyor dallarýmýn arasýnda etrafýmda kýr çiçekleri sümbül lale topraðý çatlatýp dikeldiðim günler kaç mevsim yeþerdim durdum da gölgemde güzeller çay demledi çocuklar týrmanýp asýldý boynuma výz gelirdi kýþ kýyamet gövdeme
yýkýlýrdý yemyeþil dallarým meyveye kimi kabuklarýmý soydu çaký býçakla kimi adýný yazdýrmaya çalýþtý içime taþlardý eli uzanmayan yükseðime köprüler kurardým mevsim mevsime þimdi kuru yalnýz tek ve çok uzakta þimdi hasreti yakýyorum ýsýnmaya doðranýp çekilmeden son barýnaða
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.