DERDÝMÝ DERMANI ... Düþtüm ya eline, Vur neþteri yüreðime. Bir yudum sevgi gerekirken bana, Anladým ki ! Sende yoktur derdimin dermaný.
Eller gibi görüp kýrdýn kolum kanadým, Unutma sevenin sevende kalmaz ki ahý. Belki görmem bir daha sabahý.. Anladým ki Sende yoktur derdimin dermaný.
Derdimin dermaný yarda deyip , Yüz sürdüm divanýna. Omzumda sevda yükü, Serdim halýmý kapýna. Anladým ki! Sende yoktur derdimin dermaný.
Garip kaldým gurbet ellerinde, Her günüm her aným sen idin, dua gibi.. Ekmek, aþ, su gibi... Sen sensizliðe mahkum ettin zindanlarda Anladým ki! Sende yoktur derdimin dermaný..
Þenol Köksal
Sosyal Medyada Paylaşın:
KÖKSAL-40 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.