Rüyalarýmý teðet geçen sevgili Sokak lambalarý sus/tu bu gece Þafak söktü usul usul sessizce Ellerimizden yitip gidiyor gökyüzü
Bir uðultu kopuyor sana ait beynimde Ruhumu zehirléyen derin yaralar þimþek gibi Ýçime düþen esmer bir gölge yýldýrým misali Rüzgârý seni ateþi beni yakan
Tüm Sualelleri astým göz uçlarýma Beklemeye and’ým yokluðuna sür/ülüyüm Bir kurþunluk canýma minnet eylemeyen hayat Avare bir sevgilinin haykýrýþý dudaklarýmda
Ah Güðüs kafesim Çaresizliðinin kýyametidir bu duygular Ucu kavruk kelimeler dudaðýmda sus/tu Ellerinin kokusuna hasret kalan sac tellerim
Hayat kýsa Göçüyor zaman Tesadüf yaþýyor kýrýk dökük insan Bir varmýþ bir yokmuk Aþk Remziye Çelik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Remziye ÇELİK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.