SEVDALI YÜREK..

Pembe bir Eylül akþamý senle doluyor ümitlerim
Taþ kaldýrýmlarýnda bu kentin, el ele yürümüþtük
Þimdi bil ki ; o kaldýrýmlara bile hasretim...
Taþýyan ayak izlerini, seni bana getiren
O taþ sokaklara hasretim ben sensizken.

Sararmýþ yapraklarýnda Eylül’ün anýlarýmýz durur
Ben, ceplerimde sana yazýlmýþ mektuplarýmla
Hangi yöne gideceðini þaþýrmýþ ayaklarýmla
Daha bana dönersin diye, kendimi avutuyordum
Ve bil ki ; ben seni hep seviyordum.

Þimdi seni yaþatýyorum içimde , bir bahar kadar yeþil
Bir ben, bir de yalnýzlýðým , seni anlatýyorum gecelere.
Gecelere yaðmurlar yaðýyor, ben aðlýyorum
Düþlerime sýðýnýyorum, belki orada bulurum seni
Hani yüreðinde bir aþk vardý senin, þimdi nerdesin ?

Hadi uzat bana ellerini, gözlerini gözlerime
Siyaha boyama mavi tuvalimi
Baharýn getirdiði meltem rüzgarlarý...
Beni benden alan gerçek tek aþkým
Bir yüreðim bir ben sana muhtacým.

Þimdi gel ; bana bilmediðim þarkýlarý söyleme
Ben siyah bir gül,dalýnda bekleyen yaðmura inat
Sen renkler içindeki en güzel mavi
Gel artýk n’olursun, korkutur beni karanlýklar
Alev alev yüreðime, þimdi ayrýlýk karlarý yaðar.

Aygün Deniz 08.12.2020
Sosyal Medyada Paylaşın: