AFFETTİM DE

Seni bulduðum yere býrakmak istiyorum
Henüz Kirlenmemiþken aþkýmýz,
Bu aðýzdan çýkmamýþken hala kötü sözler,
Ve çarpmamýþken sen kapýyý yüzüme,
Olduðu gibi yerli yerine,
Hiç el deðmemiþ ve hiç koparýlmýþ gibi,
Seni bulduðum yere býrakmak istiyorum..

Olmuyor iþte býrakamýyorum,
Ne sen kopardýðým dalda durabiliyorsun artýk,
Ne de ben seni öylece býrakabiliyorum,
Çýkýyor iþte zývanadan bu kemiksiz dil,
Bunlarýn hepsi içime sýðmayan aþkýmdan,
Kýskanýyorum iþte deliler gibi,
Sana güvenmiyorum sanma,
Biliyorum ama iþte olmuyor,
Bu aðaç anca bu kadar yontuluyor,
Þimdi söz ver bu son diyeceksin,
Sözde veremem,
Çünkü deðiþtiremem,
Seni kendime saklama hissini...

Affet ne olur,
Bu abanozdan ne kadar olursa,
Yontulabildiði kadar iþte,
Þüphen olmasýn sevgimden,
Aðacýn suyu cekebildiði kadar sýrýlsýklam,
Ama bir o kadar aðacým iþte,
Hadi aç kapýyý...
Affettim de...
Sosyal Medyada Paylaşın: