Aile Albümü

Baba

Kadýnlarý sarmalayan kumaþlar tutuþup yandý.
Kül rengi kaldý geriye.
Poplin, kadife, polyester ve empirme.
Tarihin sahifesine kazýndý kadýn naðmeleri.
Duvarlar küflendi,
duvarlarda ayrýk otlar yeþerdi.
Býyýklarýna zaman törpüsü deðdi.
Terli býyýklarým senin geçmiþine benzedi.
Kalbim ana rahmine benziyor baba.
Doðurup doðurup anýlarý kalbimin uçurumlarýndan býrakýyorum.
Ne ise artýk baba,
Hoþ verdim gitti; olanlarý
Nihayetinde her þey baba yadigarý.


Mam*

Önceleyin kirpiklerine tutundum,
Portakal aðacýnda bir çiçek idim.
Beline yük oldum,
Su ülkende dalgalandým,
Sana duruldum.
Elmalar gibi kondum yanaklarýna,
Ayaðýnýn altýndaki cennet kokusuydum.

Hemþire**

Onkoloji koridorlarýnda inancýn çekiç sesleri,
Ýmtihanýn kuþ kanatlý kapýlarý.
Bir hekimin kerahat vakti rüyasýnda,
Memelerinden asmýþlar seni.
Siyah bir gül açmýþ göðsünün mim tarafýnda,
Nun gibi yerleþmiþ ur kolyenin soðuðunda.
Arabistan kadar esmer bir el dokundu kaðýtlara,
Cümle iþitici þifa diledi döþeðine yastýðýna.
Ölüm meleði erkence teþrif etti,
Þimdilerde annem yasin kokuyor,
Babam Fatiha;
Ýmamýn biri Hûvel bâki*** dedi.


Oðul

Ciðer parem
Kuþ oldu, kýrýk kanatlý kuþ.
Ciðerim kanadý,
Pare pare döküldü,
Oðulcuðum
Ötelere taþýndý.


* Mam: Anne. Arapça.
** Hemþire: Eski dilde kýz kardeþ.
*** Hûvel bâki. Allah’ýn El Baki ismi. Ebedi olan O’dur anlamýna gelir.

Sosyal Medyada Paylaşın: