Kayın Anne

Hep düþündüm ... Kayýn Anne ne demek diye ...
Sonradan öðrendim ki, gerçeði bir kayýn aðacý kadar yüce ...
Bazen gölge, bazen kendini yakan bir bilge ...
Söylesene anne hep kendinden koparýp bize verdiklerin canýný acýtmadý mý senin ?
Ve bu hastalýk eritirken o güzelim ciðerlerini nasýl dayandýn ?
Bir ah demeden nasýl tükendi için ?
Yoðun bakýma alýrlarken seni nasýl unuttun acýlarýný ?
Son duyduðum sözün, çocuklarýma iyi bakayým idi ...
Sen kendini hiç mi düþünmedin ?
Hiç mi korkmadýn ölümden, sadece iyi olun diyebildin en fena durumda iken ...

Bir teselli düþünüyorum ...
Cennet öncesi gülümseyerek karþýladýlar seni
Tuttular bizim yerimize o pamuk ellerinden,
Hoþ bir seda ile hoþ geldin dediler ...
Bizim bilmediðimiz kýymeti gösterdiler belkide...

Söylesene KAYIN aðacým ANNEM
Canýn yanmadý deðil mi giderken.
Elim düþene kadar, emanetin avucumda yaþayacaðým. SÖZ.
Sosyal Medyada Paylaşın: