Ýzlerimiz içimizde coðrafyasý olmayan annesine küsmüþ yarý-gülümseyen bir dað koordinatsýz kimsenin bilgisi dahilinde olmayan yalýn bir kesit, Nil kadar kurumuþ barbar kavimliliðin türevlerinden bir taþa topraða belki bir mobilyaya bir lastik parçasýna neþterin ucuna oyuncaða aman allahým ! belki bir insanýn týrnaklarýnýn arasýna tutunmuþ heyecan yoksunu bir kanýn ya da artýk sadece solgun bir kýrmýzýnýn hatta sinekli bir kýrmýzýnýn insanda uyandýrdýðý hayatta olma seviyesi kadar düþük gözlemden uzaktýr hiçbirimizin bilimsel olmayan hayatý, kýllý ve bundan kýrgýn elimize dokunan ne ise görüþ alanýmýz temas ettiðimiz þeyin görebilirlik duyarlýlýðýna denk geliyor biz bir baþkasý olmayý kölelik bir baþkasýndan olmayý saltanat sayarýz yerimiz-yurdumuz himayesidir kýsa bir süreliðine zamanýn...
Ýlker ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
barbor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.