SÖZÜM KALMADI
Beslediðim karga oydu gözümü
Kurþuna hançere lüzum kalmadý
Yerlere düþürdü mahzun yüzümü
Savurdu külümü tozum kalmadý
Güvendiðim dallar kaldý elimde
Umutlar yeserttim akan selimde
Nice cümle düðüm düðüm dilimde
Ýçimi dökecek sazým kalmadý
Yarenim yoldaþým ol diye diye
Yalvardý yakardý kal diye diye
Aðýlar sundu hep bal diye diye
Damaðýmda tadým, tuzum kalmadý
Bir araya gelse doðuyla batý
Çözülmez yüreðim kayadan katý
Zaptý yok þahlandý gönlümün atý
Riyakar dünyanda gözüm kalmadý
Üzüldüm aðladým yaþým silmedi
Neler çektim neler kimse bilmedi
Bahtý karalýyým yüzüm gülmedi
Yanar dað gibiydim közüm kalmadý
Yandýrdý çölünde susuz býraktý
Sensiz gönül baðým sanki kuraktý
Sevim’e yýldýzlar kadar ýraktý
Sana söylemeye sözüm kalmadý
Sevim GÜLER
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.