Geceleri aya karþý sempati duyardým Tatlý bir rüzgar eserdi o harman yerinde Sýrt üstü uzanarak uzun süre bakardým Sanki ateþ böcekleriydi, yýldýz deðilde.
Unutulmaz neþeler bitmez gibi sanýlan Hangi yol ayrýmýydý bilmem bizi koparan Kana, kana içsem pýnarýn kurnalarýndan Daðlar aðarýrken koþtursaydým tepelerde.
Son deminde umudun bilmem nasýl olacak Sinemdeki hasretler böylemi son bulacak Bilirim yeniden baþlamak hiç olmayacak Gazeller uçuþurken tiz sesleri gelirde.
Ey senelerdir boþa besledigim fýrtýna Al beni götür artýk buralarda býrakma Bunca zaman nasýl kaldým, nasýl uzaklarda, Yeniden uyanayým topraðýmda neþeyle...
Mustafa Yaman 28 kasým 2020
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.