Senli sohbetler

O kadar zamandýr yazýyorum sana…
sen okumuyor olsan da sohbet ediyorum ben seninle…
Bugün çok yorgunum sevgili...
Bir o kadar da kýrgýn….
kanatlarým var sanmýþtým bunca zaman…
Oysa boþaymýþ çýrpýnýþým…
Ayak diremek boþunaymýþ….
Yüreði kuþ olanýn haddine mi uçmakmýþ? !
Anladým.
Koptu fýrtýnam, esti kasýrgam!
Saðanaktý gözyaþlarým,
Yol boyunca ýslatýrken eskimiþ kaldýrýmlarý,
Karanlýða býraktým ben de, hýçkýrýklarýmla beraber umutlarýmý.
Bir ben idim, beni bilmeyen,
Bir ben idim ,kendine yabancý.
Ben de beni yolda býraktým, eve girerken…
Hiç bilmediðim kadar bildim beni…

Dört duvar saðýr…
Dört duvar dilsiz…
Dört duvar ortasýndayým bir ben biçare…
Ne yana baksam teselli edemedim sessizliði…sensizliði…
Zoraki olsa da, tebessüm bile yakýþmadý çehreme .
Gözlerimde ýþýk parlamadý..
cývýldamadý içimde bir þeyler.
Suretime bakmadý aynalar
Ve hiç uðramadý kulaklarýma sesin.
Gece, kulaðýma fýsýldamadý sevdiðini .
Koynuma girmedi düþlerim….
Sarmadý kokun her yanýmý ….
sensizliðin sessizliði örttü üstümü, yorgan misali…
Hiç üþümediðim kadar üþüttüm beni…

Ve sensizlik nöbetleri ,böldü gecemi,
Baþýmý koyduðum yastýk ,adeta zindan kesildi.
Taþ gibi soðuktu yüzü.
Bir an olsun kapattýrmadý gözlerimi, gardiyan sevda.
Beni kendine tutsak etti.
Cezam ,müebbetti gönül hapsinde.
O an anladým kaçýþ yoktu .
Zaman ,ilaç olamazdý sandýðým kadar…
Eksildi ay ýþýðým, þemsim….
Yaralý ve yarým bir mahpustum artýk kendi kendimle…
Bir gece daha sensiz…
hiç özlemediðim kadar özlettim seni ....!

Arzu Yücel
Sosyal Medyada Paylaşın: