Kybele’nin kızı

KYBELE’NÝN KIZI
Ben bozkýrým;
Su’suzum çöl’üm kýr’ým
Yaðmura hasret düþlerim
Güneþin öz evladý
Gözbebeðinde kavrulurum..

Yalýndýr katýksýz sevdalarým
Kýraç topraðým gibi,
Anlamam,bilmem öyle
Dalgalý akýntýlý sevmeleri
Alýþýk deðilim, boðulurum..

Toprak kokusu ellerim
Buðday baþaðý tenim..
Analarým;
Harman yerinde doðurur
Rüzgarým serttir, acýdýr
Pýtrak dikenli nasýrlarým
Ekmeðim dürüm, yemeðim bulgur..

Umudun,emeðin arsýzýyým
Direnirken ekmek için, aþ için
Yýlmadým asýrlardýr,
Asidir ruhum..
Gözlerim aþiyan deðil
Baþka renk tanýmam,
Güneþin aþkýna inleyen
Sarý sýzýyým..
Binlerce yýl ezelinden
Frigya’dan bugüne
Bu topraklara süt veren
Bedeni baþak kokulu
Kybele’nin kýzýyým..

Doðduðum otað’ýma
Anam topraðýna
Yaþamýn kutsallýðýna inançla
Nakýþlar iþledim, týrnaðýmla
Üzerine,
Akýtýp umudum terini
Bozkýrýn kavrulmuþ,kurak baðrýna!..

💚__Nevin Gündüz
Sosyal Medyada Paylaşın: