SON DEFA ADINI ANDIM

Ecir Demirkýran
SON DEFA ADINI ANDIM

Belli ki çekip gidiyorsun
ardýnda bir þey býrakmadan
Gizem dolu bir yaþanmýþlýktan baþka
Son defa adýný andým
sana bakan gözlerle
Üstümüze yaðar
bir deli yaðmur
Islatýr yürekte saklý ne varsa
Zap suyuna düþmüþ gibi
soðuk ve yalnýz
Dökülsem en kuytu vadilerden derin sulara
Bir eski sevdaydýn vurgun olduðum.
Üstünde gül desenli fistan
Yemeni baðlý baþýndan sarkan saçlarýn.
Yanaðýnda siyah bir ben saklanýr Gülünce dalar gözlerim
Dolaþýrdýk kýyýsýnda Van Gölünün Balýklara anlatýrdýn aþkýný
usulca
Savururdun yem olsun diye martýlara…

Öylece bir köþede oturur bana bakardýn.
Ýçinde fýrtýna,
gözlerinde aþkýn tufaný kopardý Anlatamazdýn
Gönlünde taþýrdýn,
ne olduðundan habersiz hislerin. Ne çok güzeldin
Masum halinle sevdam..

Hep bir yerlerde kalýrdý aklin, Çaresizliðinse kýrýk ve yýlgýn…
Bir eski masaldý tüm yaþadýklarýmýz
Bize sevmek haram Bu diyar sürgün yeri
Bu diyar
gönüllere pranga takar
Bu diyar
mezar taþýna “kadersiz” yazar.
Bir aðýt olur .
dillerde okunur sevdamýz
Ve ölüm yorgunluðunda
piþer her bir yanýmýz.

Serzeniþ adlý kitabýndan.
Sosyal Medyada Paylaşın: