Binlerce gül büyüttüm kalbimde Fakat bugün soldu hepsi Birer birer Ve son gül yapraðý yere Düþtüðü zaman Anladým ki;vaktim tamam
Güneþ doðudan Asla yükselmeyecek gibi Görünüyor sanki bugün Ve ay kýzýl bir þekilde Kan renginde parlýyor Ve sahip olduðum her sebep Kalmamý diliyor benden Ümitlerim,rüyalarým ölüyor bugün
Yanýyor gökteki tüm yýldýzlar Dün gece vücudumu yakan Gözyaþlarým gibi Sorguluyorum aklýmda Doðrularýmý ve yanlýþlarýmý Sorguluyor iþlediðim her günahýmý
Bir pandora kutusu açýyorum Ve karanlýk sýrlarýmý buluyorum Onun içinde Geçmiþte baðlayamadýðým Mazi þeytanýmý buluyorum Her daim orada sakladýðým
Eðer gerçekten bu son gecemse Aldýðým bu nefes ya Son nefesim ise Güllerimin yapraklarý döküldüðü O zaman Kan rengine dönerse güllerim Geçmiþimi affettirebilir miyim? O zaman Ýntizarlarý düþünüyorum Dökülen gözyaþlarýný Damarlarýmdan süzülen Kinimi düþünüyorum Düþtüðüm tutkularýmý Anlatamadýðým korkularýmý Ýhmal ettiðim,alay ettiðim Ktlettiðim hatýralarýmý Unutulmaz aþklarýmý Dilerdim ki; Ölmeden önce son bir kez Söyleyebilseydim birisine Seni ne kadar sevdiðimi Görebilseydim güneþi yeniden O eski parlaklýðýyla Yetiþtirseydim yeniden binlerce gülü Sadece senin için Solmadan hepsi birer birer
SAYGILARIMLA M.ZAHÝD AY(25.7.2008) Sosyal Medyada Paylaşın:
spartalıprofessor Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.