Gün Aydýn Olsun
Kazandýkça kaybedenlerin aksine
Kaybettikçe kazananlardan oldum hep
Yaþadýkça yaþlananlardan deðil
Yaþlandýkça yaþamasýný öðrenenlerdenim
Sevip de sevilmeyenler gibi
Umutsuzluðu sevenlerdenim ben
Alýþmýþtým gecenin sabýr taþlarýna
Alýþtým karanlýðýn sessiz vedalarýna
Günle gökyüzünün yüce aþkýyla
Ýsli gölgelerin sisli rüyalarýnda
Uykusuzluðu görenlerdenim ben
Farz et yaz vedalaþtý baharla
Bir yaprak düþün sonbahar aylarýnda
Karla karýþýk kýþý hayal ediyorsa
Her gece düþler uçmaða varýyorsa
Buzlu yollarda yürüyenlerdenim ben
Alýþtým adým adým donmaya sensiz
Karýþtým denizin çekildiði kýyýlara
Sahile vuran soðuk dalgalarýyla
Alýþtým sesimin soðuk buðusuna
Tek nefeste içtiðim sigaramla
Dumaný sensiz çekenlerdenim ben
Ýstedim ki ben bir kývýlcým olayým
Yangýn olsun yaksýn geçip giden her þeyi
Bir ateþ olsun ki küllensin mazide
Yaksýn geçmiþin þehir eþkýyalarýný
Toz olup daðýlsýnlar gökyüzüne
Seviyorum diyerek sevmeyenler ile
Yarýný sensiz sevenlerdenim ben
Kimse bilmez görmedim bende
Uzun bakýþlý sevdalar varmýþ
Yakýnda bir yerlerde kimsesiz
O da sessiz ýlgýt ýlgýt nehir gibi
Uzaktan denize dökülüyor sanki
Biraz yeþil biraz maviydi rengi
Biraz da kalbimin sesiyle
Kaybettiklerimi kazanýyorum
Yeni yeni dünyalar keþfediyorum
Bir zamanlar yok olan her þeyi
Karanlýða býrakýyorum
Gece senin
Gün aydýn olsun
Mert Zafer Cansever