NAZİRE TEYZE
Þapkacý Hamit’in karýsýydý.
Dört oðlan,iki kýzýn anasýydý.
Rusya’dan göç eden tatarlardan dý,
Suratýndan gülümsemesi eksik olmazdý.
Kim bilir neler yaþamýþ görmüþtü,
Vapurla kaçýp geldiklerini anlatmýþtý.
Telgraf direklerine asýlan insanlarý,
Yaptýklarý eziyeti,çektikleri acýlarý..
Israr ederdim her geldiðinde,
Tatarca parça söylerdi.
Her söylediðinde gülerdim,
Komik gelirdi anlamadýðým sözleri.
Manasýný bilseniz aðlardýnýz derdi,
Keserdi ortasýnda.
Yumuk çekik gözleri dalardý uzaða,
Kim bilir neler geçerdi aklýndan.
Çocukken hasta olunca okuturduk,
Nefesi iyi gelir derlerdi okuyana.
Büyük bir semaveri vardý pirinçten
Çaylarý hep açýk olurdu yokluktan.
Ýri yarýydý kocamandý elleri,
Kýþ hazýrlýðý da tarhana,salça
Onun ellerinden geçerdi.
Yardým ederdi evimize geldiðinde anneme.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.