Erzurum Ovasý’nýn orta yerindeydi saz Katar katar gelirdi leylek, ördek, turna, kaz Ýki yüz çeþit kuþ aðýrlardý, bahar ve yaz ‘Kuþ senfonisiydi’ yerdeki gökteki avaz
Firuz Bey, Tivnik, Karaz, Aðaver’di, köprüsü Köprülere baðlýydý yirmi köyün öyküsü Göl suyu yükseldi mi geçit vermez köprüler Denir elbet, ey sazlýk, sensin ömür törpüsü
Dört yaný doluydu kuþ yumurtasý kuþ tüyü Baharý, yazý, pek güzeldi, sanki bir büyü! Saz dalýnda þarký söylerdi sazýn bülbülü Hem yerlisi hem yabancýsý övdü bu gölü
Erzurumlu cilden dokudu zembille sele Bak! Selem dolu sazlýk yumurtasý, gel hele Tavuðu nedecen, kaz yumurtasý yesene! Al beyim, al! Fýrsattýr, verme sepeti ele
Cil; halý yastýkta, duvarda, damda, tavanda Her yerde; semerde, neyde, kalemde, kavalda Gör! Köylü, manda sürüsünü saza salanda Ne hoþ olur; bin camýþ, sazda kanal yaranda
Ýnce cilden mamul; rapata, seccade, hasýr Hasýrsýz olur mu ev, olsa da adý kasýr Yaktý kalýn cilini: dükkân, hamam, fýrýn, ev Gelip geçti azizim, nice böyle bin asýr
Ellili yýllardaydý… girdik sazýn kanýna Sönüp gitti gölü, deðdi mi acep karýna Yazýk ettik yazýk, þu Erzurum’un sazýna Gitti kuþ, gitti seda, kaldýk motor cazýna
M.Talât Uzunyaylalý Sosyal Medyada Paylaşın:
M.Talat Uzunyaylalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.