KIYISIZ YÜREĞİME İNAT
Bu sabah sensiz uyandým
Yataðýmda kokun dudaðýmda adýn yoktu
Sanki hiç gelmemiþ gibiydin
Hiç sevmemiþ gibi
Tereyaðý kendinden geçmiþ
Zeytinler mahsun çay bile buz gibiydi
Pek bir tatsýzdý simitler
Sen yoktun
Her sabah pencereme kokan güvercinler küskündü
Oysa daha dün avuçlarýmdan yem yerlerdi aþk ile
Yokluðunun en isot kokulu anlarýndayým
Genzimde tuzlu ve kekremsi hasretin
Gücü varken kollarýmýn özlemin kemiklerini kýrmaya
Fersizim
Býçak yarasý mý kýlýç yarasýmý yüreðimi kanatan
Gözlerine bakýp söylemek istediðim sözler periþan
Bir mezar kadar uzaðým sana
Bir ölü kadar soðuk
Derdimin dermaný yok ki benim
Sensizim
Sevgisizim
Dilimde sözcükleri eze eze sevmiþtim seni
O sevilmez diyenlere inat
Ruhumu ellerine vermiþ ben ruhsuz kaldým
Þimdi yarým yamalak bir þarký gibiyim
Saðýr oldu kulaklarým
Týkandý burnum
Fersiz kaldý gözlerim
Takatsiz dizlerim
Ben kýrýklarým saçlarýmdan parmaklarýma indi
Hani hiç ayrýlmayacaktý ellerimiz
Þimdi nasýl sevicem senden bir baþkasýný
Nasýl diyecem sevdiðim
Yataðým hesap sormaz mý
Gözlerimde gözlerinin yakamozlarý
Adam gibi sevmenin ödülü bu mu
Of kýnsýz kýlýç
Lebsiz dil gibiyim
Kan ter içinde dünlerim
Yarýnlarým kayýp
Her gün her an anýmsýyorum gözlerini sözlerini
Kýyýsýz yüreðime inat
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.