Göðe doðru her gün yelken açarmýþ Kuru bir aðaca týrmandýðýný hiç anlamamýþ Almýþ bohçasýný gitmiþ gurbet ellere Boþ yere ne kadar uðraþsa da Þiirlerini dinletememiþ echellere
Þiir okudukça sürekli bir hýrgür Aðlatmýþlar onu hep hüngür hüngür. Huzuru kalmamýþ hiç bitmemiþ cedeli Ýbret kalmýþ gözyaþlarý Onun bize meseli
Bulutlarla yapmýþ hasbihâlini Gözyaþlarý ile yazmýþ arzuhâlini Çýktýðýný anlayýnca sevdiðinin gönlünden Þöyle bir þiir bohçasýný eline almýþ Burukluk duymuþ yaþadýðý ömründen
Þiir görülünce sürekli hakir Þair edilmeyince hiç takdir Anlamýþ ki edebiyat bir yükmüþ E, ne yapsýn þair? Yine derdini þiire dökmüþ
II
Ey þiir sevmez insafsýz! Döktüðüm onca tere raðmen Bir veda busesi dahi vermeden Beni sensizliðe iteklerken Çektiðim acýlarý hissedemedin
Öyle güzeldi ki þiirlerim Sadece sen vardýn içinde hanidir Her kýtasý demiri eritmeye muktedir Her dizesine bir ömür verilmesi gerekir Sözcüklerinle gönlümü titretemedin
Ruhumun derinliklerinden süzülen Nedeni aþikâr Akarken gözlerimden yaþlar Olup da bir mimar Kalbime bir köþk çizemedin
Gözyaþlarýmý bir türlü tutamýyorum Ýçime atamýyorum onlarý Her aným devamlý ahuzarlý Gönlüm yanardað ateþinden daha harlý Yine de, gitme kal diyemedin
Keþfedemedin içimdeki ülkeyi O ülke ki þiirler diyarý Papatya açardý, beyaz ve sarý Senin için onlar her günaþýrý Koklayýp içine çekemedin
Çektiðim acýnýn sessiz sözleri olarak Tarumar bedenimin göz pýnarlarýný Ondan damlayan zümrüt taþlarýný Islak dudaðýmýn kenarlarýný Sýcak elinle okþayýp silemedin
Kalbim sevgiye muhtaç kalsa da Þiirle ruhum kâmilen tok Yine de çok caným yanýyor çok Ýçimde fýrtýnalar dolaþýyor, ötesi yok Benimle bulutlarda seyahat edemedin
Mýknatýsý sen olan Bir çakmaðým manyetolu Yaðmur yüklü bulutlar kadar içim dolu Gönlüm bir tek sana tapulu Kýymetimi bilemedin
Bedenimi günbegün Verdiðin boþ sözlerle Ettiðin yalan yeminlerle Ve sarmalarken sahte kendinle Boynuma urgan doladýðýný hiç fark edemedin
III
Doyasýya kanasýya aðlamak istiyorum Gözyaþlarým kirlenmiþ göz saydamlarýmý tertemiz ediyor Böylece seni daha net görebiliyorum Yine de kendime söz geçiremiyorum Ve seni her zamankinden daha çok seviyorum Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Akçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.