Gecenin karanlýðýnda Âþýk olduðum o kadýna yazdým Bana kahvaltý hazýrlayan uzaðýma yazdým.
Yaðmurun altýnda toprak olup Islandýðýmýz o günleri, Her sabah bana seni seviyorum demeni, Her gece uyurken konuþtuðumuz onca þeyi Bilumum birçok þeyi Beraber özne olup Yaþadýðýmýz tüm ama tüm þeyleri Hiçbirini unutamýyorum.
Sen aþký bulduðunu sanýyorsun dediler Kulak asmadým, unuturum belki dedim Ama unutamýyorum gülüþünü, sesini, Siyah saçlarýný, kahve renkli gözlerini Hiçbir þeyi unutamýyorum Sana ait ne varsa uzaðým.
Bir gün yine ansýzýn bir telefon bekliyorum Açtýðýmda Sami/m neredesin diyerek Yarý azarlayan yarý huysuz ve gýcýk O ses tonunu duymak istiyorum Seninle yine gecelere kadar gülmek, Sabahlara kadar hiç durmadan Konuþmak istiyorum, hiç durmadan Sana sarýlmak istiyorum gari Sanki hiç býrakmayacakmýþ gibi Sarýp sarmalamak istiyorum uzaðým seni.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.