Ne güzel zamanlardý...
Çok da seneler geçmemiþti.
Hepsi ama hepsi aklýmda
Daha dün gibi...
Hepimiz alýþkýn olduðumuz,
Evimizde, iþimizde,
Okulumuzda, gezmelerdeydik...
Ama…
Kýymetini anlayamadýðýmýz günlerdi
Dostlarla bir araya gelmenin
........Sohbetlerin
.................Yüz yüze eðitimin.
Dahasý…
........Saðlýðýn.
................Nefes almanýn bile
Sonra bir virüs...
Veba gibi sarmaladý
Yakýp kavurdu dünyamýzý.
Düþünün...
Gözle görülemeyen...
Elle tutulamayan...
Ama çaðýn vebasý olarak nitelenen.
Adýna Kovit-19 denilen.
Bir virüs yalnýzca.
Esnafýmýzý vurdu...
Bütün insanlarý vurdu.
Çýð gibi arttý vakalar.
Hýzla çoðaldý ölümler
Olanca þiddetiyle
Yüreklerimizi yakmayý sürdürüyor.
Sürdürecek de...
Hepimiz zor anlardan geçiyoruz.
Ama biliyorum ki
Bu günler de geçecek...
Allah’ýn da izniyle...
Gün gelecek
Bu kâbus bitecek...
Ve bir sabah uyandýðýmýzda...
"Bir kâbustu."
........"Çok þükür geçti..."
................"Bunu da atlattýk"
Diyebileceðimiz...
Mutlu, huzurlu ve saðlýklý günlerimiz olacak...
Tüm kalbimle inanýyorum...
Sabýrla...
........Ýnançla...
................Umutla...
Sakýn vazgeçmeyelim...
Umutlarýmýzý yitirmeyelim.
Yeliz Algül
28.11.2020