Hakkımı Helal Etmiyorum Asla ve Asla

Her daim aþk ve þevkle yalvarýp yakarýyorum yerin göðün sahibine.
Ben yaþadýkça muhtaç etmesin beni hiç kimseye.
Tiksinmiþim tiksinebildiðim kadar insan görünümlü mahlûklardan.
Hakkýmý asla ve asla helal etmiyorum beni mukaddesatým ile kandýran þerefsizlere.

Yoruldum dost görünümlü insanlarý sevip saymaktan,
Ama onlar yorulmak nedir bilmediler beni ve ben gibilerini aldatmaktan.
En içten kin ve nefretim onlara karþý artýkça artýyor,
Zelil olacaklar günün birinde, kemlik bilmeyenleri kandýrmaktan.

Rahmetli Erol Taþ gibi fevkaledenin de fevkinde yaptýlar rollerini.
Ýþlerini rayýna sokmak için araya koydular her zaman birilerini.
Þaný yücelerden yüce olan Allah’ýn da bir hesabýnýn olduðunu düþünmediler,
Gönül topraðýmý bellemeden ektiler riyakârlýk fidelerini.

Anlattýklarýný yaþamadýlar asla ve asla, mahirce girdiler seven gönüllere!
Günün birinde muhtaç olacaklarýný unuttular kurumuþ küflenmiþ ekmeklere.
Bu emanet caným bu bedende oldukça,
Görmek isterim caný gönülden, sersefil olup muhtaç olsunlar dünlerine.

Her þeyde yapmacýklýðýn en alasýný yaptýlar, kýlý yaðdan çeker misali.
Hal ve ahvalleriyle insanlarý özendirip gösterdiler kendilerini aliden de ali.
Vicdan ve merhamet yoksunu oldular,
Aldýlar yüzlerce, binlerce fikri güzeli gönlü güzellerin ah ve vebalini.

Sabredersem þayet çok fazlasýyla alacaðým ahirette hakkýmý hukukumu.
Son nefesime kadar muhafaza edip, kaybetmeyeceðim umudumu.
Fikri güzel, gönlü güzelleri, ekmeði elinden alýnmýþ çocuklar gibi, hep aðlattýlar.
Ama kendileri ise, perde arkasýnda büyük bir iþtahla yediler en güzel lokumu.

Ýnsanlara açtýðým gönlümde, zerre kadar kötülük, kin ve nefret yoktu.
Onlar için içi dolu sevgi ve muhabbetim haddinden fazla çoktu.
Herkesi sünnet-i Resul diye doymadan sofradan kaldýrýrlardý,
Ama onlar hiçbir zaman aç kalmazdý her daim toktu.

Söyleyin aðalar, paþalar bu gibi düzenbazlara hak helal edilir mi hiç?
Bitirdiler yaþama umudumu kalmadý gönlümde neþe ile sevinç.
Aile terbiyem müsaade etseydi þayet,
Suratlarýna lapa lapa tükürür, ederdim onlarý birer birer linç.

Tarla faresi gibi kemire, kemire bitirdiler gül ve goncalarýmý.
Daha hazan gelmeden sararýp soldurdular yemyeþil yoncalarýmý.
Lokman hekim misali, derman olacaklardý güya sýkýntý ve tasalarýma,
Ama tam tersini artýrdýlar gün be gün kemlik bilmeyen gönlümün sancýlarýný.

Bir adý Kahhar olan Rabbim görüyor biliyor hal ve ahvallerini.
Günü ve zamaný geldiðinde kýracak Cenab-ý Hak kalemlerini.
Kýzgýn kum çölünde bineðini kaybetmiþ seyyah misali,
Perperiþan, çar naçar edecek yerin göðün sahibi olan Allah kendilerini.
26-30/11/ 2020

Sosyal Medyada Paylaşın: