Kusura bakma şair!

Kusura bakma þair!

Kalemler kýlýç olmuþ, dosta nefret kusuyor
Kusura bakma þair, bu alemi sevmedim
Satýrlara saklanmýþ, dost yolunu pusuyor
Kusura bakma þair bu alemi sevmedim

Þair dediðin þair, kalemi çýra olur
Kelamlar bal özüdür, satýrlar þýra olur
Teraziye koy sözü, yürekte yara olur
Kusura bakma þair, bu alemi sevmedim

Þair dediðin þair, dost kuyusu kazar mý
Bir küçük incinmeyle, aleyhine yazar mý
Sen örnek olmalýsýn, þair dostluk bozar mý
Kusura bakma þair, bu alemi sevmedim

Kaleminde aðu var, ne yenir ne içilir
Ýki kadehten sonra, sýrlar yere saçýlýr
Ahitler unutulur, kara kutu açýlýr
Kusura bakma þair, bu alemi sevmedim

Bu günü geçtim þair, fi tarihi baz olur
Sadakat rafa kalkar, her hareket naz olur
Aylarca küs kalýnýr, yýllar bile az olur
Kusura bakma þair, bu alemi sevmedim

Sözümde kusur varsa, affola bundan sonra
Kim kimi karalamýþ, kim sövmüþ benden sonra
Kulaklarým kapattým, kim demiþ kimden sonra
Kusura bakma þair, bu alemi sevmedim

Ben yazmazsam þiirler, öksüz kalacak deðil
Biliyorum þiirler, huzur bulacak deðil
Hüseyin bundan sonra, þair olacak deðil
Kusura bakma þair, bu alemi sevmedim
H. Iþýk. 28/11/20
Sosyal Medyada Paylaşın: