BİR ZAMANLAR

Bir zamanlar,
Sararmýþ yapraklar gibiydim, soðuk ve yalnýz.
Yalnýzlýðýma terk edildim, býrakýldým apansýz.
Önümde daha gidecek uzunca bir yolum,
Zaten seni andýðým gün sarhoþtum.
Býraktýðýn gün beni, daha da olgunlaþmýþtým.

Bir zamanlar,
Aradan geçen yýllar, yýllar sonra.
Rastladým sana, bir sonbahar sabahýn da.
Uzunca baktým sana þöyle bir uzaktan,
Halin vaktin yerinde mi? diye,
Beni gördün ve seslendin, sevindin yine.
Halen daha beklentin,
Bir gün bana dönecek diye.
Uzaklaþtým sessizce,
Sensiz geçirdiðim günlerim, bana hediye...

Bir zamanlar,
Uzaklaþtýrmak istediðin de beni.
Anladým ki, kaybetmekten korktuðum için seni,
Her gece resmine bakýp þarkýlar söylerdim.
Deliler gibi,
Artýk beni benden sonrasýna.
Bir zamanlar diye baþlarsýn anlatmaya.
Dostça kal iki gözüm, dostça kal.
Seni artýk kaybetmekten korkmuyorum.
Hoþçakal... ( DeN!Z )
Sosyal Medyada Paylaşın: