Uzaktý çýktýðýmýz yol. Uzaktý çok uzak. Aðýrdý sýrtýmýzda taþýdýðýmýz yük. Ýncecikten aðarýrken ortalýk. ’Vakit geldi’ deyip acýnýn tarihini okuyorduk. Mapusane duvarlarýna týrnakla kazýnmýþ direnç þiirlerini. Bizim bitireceðimiz yarým kalmýþ dizeleri... Uzaktý çýktýðýmýz yol. Uzaktý çok uzak. Aðýrdý ellerimizdeki kelepçeler. Ama avucumuzda sýmsýký tutuyorduk umudu. Bir dost elini tutup dinler gibi yürek atýþlarýný. Geceleri yýldýzlarla nasýl doluysa gökyüzü. Öyle doluydu içimiz umutla... Karar aldýk; bir gün herkesin iki ayaðý olacaktý umuda yürüyen. Ýþte bu yüzden nerede nasýl olursak olalým. Erken ölen bir dostun cenazesine çiçek taþýrken. Ya da, ayaðýmýzda prangalar ellerimizde kelepçeler yürürken. Ýçimiz hep umutla doluydu. Birbirimize bakýp gülümserken...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çetin altungüneş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.