HALİMİZ

Yüz on altý yýllýk bir köprü göçer,
Bakan bey anýnda istifa eder,
Bu ibret bizlere az deðil yeter,
Anlamak, olgun kiþilikler ister.

Yansa, yýkýlsa ülkemin yarýsý,
Kahkaha atmakta, diðer yarýsý,
Çekmeyen bilmez, yokluðun acýsý,
Anlayamadým, kimler insanýmsý.

Köprüde ölen altý deðerlidir,
Altý milyon ölse, zor fark edilir,
Bizde koltuk, ölümle senetlidir,
Ancak öldüðünde, o terk edilir.

Ömürlerimiz de belli olaymýþ,
Her þey baþtakilere çok kolaymýþ,
Ölen ölür saðlar ona yetermiþ,
Ýþsizlik kendiliðinden bitermiþ.

Ýçin yanar duman çýkmaz dýþarý,
Evde söz tutmaz, evlatlar haþarý,
Yamalý ceket bulursan baþarý,
Nesil ah eder bize, gün aþýrý.

Ben duygusu teslim almýþ nefisi,
Kavgasýz artýk, köpeði, kedisi,
Alýnan yetmez, sorulur gerisi,
Milletim yüzüldü, çýktý derisi.

Üzüntüm gelecek nesil içindir,
Biz ömrü yarý ettik, dert geçimdir,
Gençlere umut, iþ için seçimdir,
Acýyýn beyler, bu nesil bizimdir.

20/5/2001
Sosyal Medyada Paylaşın: