P O S T A C I

Biliyormusun adresimi postacý
Kapýmý çalacak , elinde mektuplarýmla
O varmýydý ; bana gönderdiði mektuplarý gerçekmiydi.
Arada bir soracak ve sevindirecek !
Hani ?
Postacý sana diyorum ben
Bana bir çok mektuplar getirirdin ya
Aþkým yazardý iþte onlarý...
Þimdi nerede o mektuplar, mektuplarým ?
Sevgi dolu, aþk dolu, hasret dolu mektuplarým.

Yok diyorsun ya postacý
Ýnanmam sana, inanmýyorum sana ;
O, eli kanda olsa yazardý, arardý beni.
Gecikmezdi haberi, sevindirirdi beni.
Hadi postacý ara, bir çantana bak...
Oradadýr aþkýmýn mektuplarý
Sen unutmuþsundur belki.

Unuttu mu diyorsun, unuttu mu adýmý
’’Yoksa yazardý eðer unutmasaydý seni ’’
Sus postacý, deme acý acý...
O unutmamýþtýr beni , koyma yüreðime sancý.
Ýster yazayým ben ona, ya da ondan bekleyeyim...
Biliyorum postacý o mutlaka mektubuyla gelecektir.
O da çaresiz ayrýlýklarla yanmakta
Yine gel postacý,ne olur bu defa boþ gelme.

Sevda mektuplarý yazmýþtým ben ona postacý
Bana dolu dolu müjdelerle gel bir daha, deme acý
Acý dolu cevaplarý verme bana bir daha postacý.
Kaç gün oldu bilmiyorum, kapýdayým aç ve susuz
Gözlerim yoldaydý postacý, böyle yorgun uykusuz
Þarkýlar avutmadý beni, gözlerim hep kapýda
Özlemler yandý tutuþtu içimde, dudaðýmda dualar
Gün bu gün mü, yarýn mý, erken mi, geç mi bilemem
Gönül ufkuma karanlýklar basmadan
Gel, o uzak gurbet ellerden sevgili.
Mektuplarýnla, kalbindeki mektuplarýnla.
Bekliyorum ben , bekliyorum ben !

Aygün Deniz 29.11.2020



Sosyal Medyada Paylaşın: