BİR SENMİ ÜZÜLDÜN?

Bende yaþadým bu halleri;
Pasif agrasif,panikataklarý.
Kayýplarý,hüzünleri,aldanmalarý.
Korkularý,endiþeleri,yarým sevgileri.
Ençokda sýrtýmdan vuruldum ben.
Sorumluluklarýmý,parasýzlýðý.
Kimsesizliði,yalnýzlýðý.
Duvarlarla dertleþmeyi.
Kendimle konuþmayý;
Baþýmý nedensiz çarpmayý.
Yolda aniden düþmeyi,
Ýnsanlardan kaçmayý.
Odamda iki gün uyumayý.
Dünyaya anlamsýz bakmayý.
Her söze nedensiz aðlamayý.
Etrafa birþeyler fýrlatmayý.
Camý çerçeveyi kýrmayý.
Çocuklarýna nedensiz baðýrmayý.
Amirine isyanla karþý gelmeyi.
Sevgiyi deðersiz görmeyi.
Sevgiliyi zararlý saymayý.
Aþka azrail demeyi.
Dünyaya kirli bakmayý,
Bende yaþadým bunlarý.
Bu þehir kül olsun dedim.
Kelebekler aðlasýn omuzlarýmda,
Dilimde küfürler parçalansýn.
Kimim vardý kalbimi dinleyecek?
Kimse yokdu beni nokta kadar anlayacak..
Sosyal Medyada Paylaşın: