KARDELEN'İM
KARDELEN’ÝM
Karda açan çiçeðim, acýlarýmdan doðdum
Bahtýmýn yazgýsýný direnerek ben boðdum
Meyletmedim kötüye güzelliklere aðdým
Kardelenim daðlarda kar altýnda uyudum
Pes edip yenilmeden umutlarla büyüdüm
Azimle inat edip bu hayata tutundum
Olmazsa olmazým yok olanlarla yetindim
Bakmadým kimselere saklanýp öyle sindim
Kardelenim daðlarda kar altýnda uyudum
Pes edip yenilmeden umutlarla büyüdüm.
Gam kasavet demedim hayallere sýðýndým
Umutlar yürekte çok duygularda yoðundum
Gün ýþýðý görünce sevdalara deðindim
Kardelenim daðlarda kar altýnda uyudum
Pes edip yenilmeden umutlarla büyüdüm.
Yorulmayý bilmedim daim önde koþardým
Yenilmedim hayata zor olaný baþardým
Nefes nefese bile daðý taþý aþardým
Kardelenim daðlarda kar altýnda uyudum
Pes edip yenilmeden umutlarla büyüdüm.
Ne poyraz ne karayel bana tesir etmedi
Teni yakýp kavurdu özü esir etmedi
Güneþe sevdalýyým sözde kusur etmedi
Kardelenim daðlarda kar altýnda uyudum
Pes edip yenilmeden umutlarla büyüdüm
KARDELEN(Ayrýkotu)
28.11.2020
Tülay Sarýcabaðlý Þimþek
Dinar/Afyonkarahisar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.