Bilenler Söylemez, Söyleyen Bilmez

Aþkýn boyutunu sormam herkese
Yüreðine sevgi ekmeyen bilmez
Beyni ýþýtsa da mektep, medrese
Gönül ýþýðýný yakmayan bilmez
Yüreðin sesine bakmayan bilmez

Dert ehlidir sessiz sessiz aðlayan
Sevgisiz kalplerdir nasýr baðlayan
Gönül saðlýðýný gamdýr saðlayan
Can evini derde sokmayan bilmez
Gururun belini bükmeyen bilmez

Yürütürken ömrü insan rolünde
Yaþarken anýný aklý gülünde
Benlik denen canavarý yolunda
Hedef tahtasýna dikmeyen bilmez
Vuslatý aklýna takmayan bilmez

Gecelerin kayda deðer vaktinde
Ruhunu mest edip keder vaktinde
Eller uykudayken seher vaktinde
Yýldýzlara selam çakmayan bilmez
Baþýný boynuna yýkmayan bilmez

Gönülden geçeni koyanlar yola
Hüznün mayasýný düþürmez dile
Vakitli, vakitsiz kararak sele
Derdini ummana dökmeyen bilmez
Dünyadan el ayak çekmeyen bilmez

Delibal’ýn âlemdeki yerini
Beladan Mevlâ’ya aþk sýnýrýný
Uyanýkken düþ görmenin sýrrýný
Damlanýn içinde akmayan bilmez
Aklý zývanadan çýkmayan bilmez

DELÝBAL – Celil ÇINKIR

Sosyal Medyada Paylaşın: