Kuru yaprak gibi düþerken yere Yaprak güler toprak güler yar güler Doyamadým aþk gülü dere dere Yaprak güler toprak güler yar güler . Bu kaçýncý hazan saymadým gitti Hasretle bekledim bir ömür bitti Þu hasret inan ki canýma yetti Yaprak güler toprak güler yar güler . Rüzgarýn önünde savruldum durdum Aradýn seni kurda kuþa sordum Ömür menzilinde bak sona vardým Yaprak güler toprak güler yar güler . Bitmez sanma sakýn ömür tez biter Ýnsan ne çekerse dilinden çeker Fayda etmez desen bu çilem yeter Yaprak güler toprak güler yar güler . Erol boþa geçti ömür dediðin Þu dünya da hiç miþ yiyip içtiðin Ömür tarlasýnda GÜN ekip biçtiðin Yaprak güler toprak güler yar güler Erol Avcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erol Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.