Yýllar yýlý hep amorti çýktý bahtima sevda biletinden, Papatyalar hep son yaprakta sevmiyor çýkýyordu, nedense Yaðmurlar bile ýslatmýyordu tenimi.
Sen gelinceye kadar, öyle bir bakýþýn vardý ki Alev gibi kor gibi eritmiþti içimdeki buz daðlarýný Yüreðimi deðil, sinemi delmiþtin aþk ile bakarken.
Ýþte ben sena böyle bir günde aþýk olmuþtum Sense uzaklardan bakýyordun hep Ama yanýbaþýmdaydýn Þimdi her gün ýslanýyorum Aþkýn yaðmurlarý ile Seni seviyorum...derken Anýlar canlanýyor gözlerimde.
Gülþen Öztürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLŞEN ÖZTÜRK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.