KÜS GÜLLERİ

KÜS GÜLLERÝ

Küsüp gidiþinden,
Bir þeyler bulmuþ deðilim.

Nasýl bir hata yaptýðýmý;
Aramaktan, yoruldum.

Bu yorgunluk;
Ne semer yüküne,
Ne de, gam yüküne benziyor.

Küsmenin;
Sana neler kazandýrdýðýný,
Neler kayýp ettirdiðini,
Bilmiyorum.

Sen daha iyi bilirsin;
Mutlak, bir gerekçen vardýr.

Bana faydasý var mý. ?

Var; En azýndan
Sigara dumaný yok,
Sensiz havan temiz.

Küsmek;
Mesafesi ve adresi olmayan,
Seyahatin baþlangýcý gibidir.

Ýstediðin zaman;
Seyahate çýka bilirsin,
Bilet istemez, masraf gerekmez
Konaklama beleþ.

Bahane bitmez;
Küsme ruhun, Kapý önüne çýkýnca
Sinsilerin, sana dönmez
Düþersin peþlerine.

O’ an þehir küçülür;
Her kes, bi anda unutulur
Þafak söker, omuzun’da dürtü
Uyan, uyan ey garip
Üsküdar’da sabah oldu der,
Ýhtiyar çöpçü.

Nerden bilsin ki;
Küs seyahatin’de olduðunu,

Bir tek;
Geceden bahtýný saran,
Bank bilir halini.

Neden küstüðün’de,
Aklýda kör düðüm.

Neden reva gördün bana;
Neden çekip gittin,
Neden adýný küs koydun. ?

Bahanelerini yýpratacak;
Hiç mi umut yoktu,
Gamzeli günlerin, hatýrý da mý yoktu .?

Sinsilerinin peþlinden,
Nereye kadar gideceksin.

Kaç tane;
Piknik masasý,
Seni dinleyecek.

Yumuþak gülüþüne;
Kim kanacak.

Hiç mi iþitmeyecekler,
Çýngýraklý yalanlarýný.

Gözlerin;
Saklayacakmý sanýrsýn,
Küs güllerini.

Bir gün ölürsem;
Ýþte o gün, solacak,
Küs güllerin.


Bilent ATALAY
14*03*1997
Ýstanbul


Sosyal Medyada Paylaşın: