Kaybolalım Zamanın En Gizli Yerinde

Akþam oldu yine vakit,
Karanlýk sardý þehrin her yanýna sinsi bir yýlan gibi.
Soðuðun ayazýnda kalmýþ sevdalar,
Aþklarýn yüzüne hüzün çökmüþ,
Hasret bulutlarý semada.
Seni düþünüyorum yine,
Kirli, puslu bir Ankara’ya bakan apartmanýn bilmem kaçýncý katýndan,
Gözlerim semadaki yýldýzlara dalýp dalýp gidiyor uzaklara.

Biliyor musun?
Seneler sonra ilk defa kalemi aldým elime,
Baþladým içimdekileri dökmeye,
Belki mýsralarýmda kendini bulursun ,
Belki mýsralarýmda sesime ses olursun diye.
Senelerin verdiði rehavet var kalemimde,
Þarkýlar derdime derman olmuyor artýk.
Belki þiirlere sýðdýrýrým sevgimi, acýlarýmý, öfkemi, heyecanýmý, hasretimi...

Derin, ýssýz ve kuytu kuyularda unutulmuþ bir çocuk gibiyim.
Çaraesiz, aðlamaklý, hüzünlü, yaralý...
Hayallerimi bindiriyorum bir gemiye, sana doðru gönderiyorum,
O gemi sana hayallerimi ulaþtýrýr mý ulaþtýrmaz mý bilmiyorum fakat,
Ben sana ulaþsýn istiyorum.
Götürsün benim sesimi, hayallerimi, nefesimi sana,
Beni hisset, gözünü her kapattýðýnda.
Ben de seni hissedeceðim yanýmda gözümü her kapattýðýmda.
Saatlerce sohbet edeceðiz seninle, dertleþeceðiz,
Sen bana içini dökeceksin, kalbini açacaksýn,
Ben sana kalbim açacaðým içimi dökeceðim.

Sahi bizim kalbimiz konuþuyor biliyorsun,
Gözlere bile hacet yok,
Gözlerine bakmadan kalbini hissediyorum.
Nefesini hissediyorum ensemde,
Sarýlýyorum bazen hayaline,
Dizine uzanýyorum saçlarýmý okþuyorsun,
Bütün yaralarýmý sana açýyorum,
Þefkatinle sar diye.
Telaþlý çekingen ellerimi uzatýyorum sana,
Sýmsýký tut diye.
Kaybolmak istiyorum zamanda...
Gözlerimi kapatýp güzel bir uyku çekmek istiyorum,
Sesinin týnýsýnda uyut beni,
Huzur, dinginlik verecek yine sesin bana.

Sevdanýn yükü aðýrdýr bilirsin.
Taþýyabilir misin sahi?
Ýki yalnýz çaresiz kalp birleþebilir mi bir sevdada?
Dokunabilir mi gözyaþlarýna gözlerden akan her damlanýn bir çift gözün?
Ayný heyecaný paylaþabilir mi iki beden?
Düþler sokaðýnda kaybolabilir mi ruhlar?
Yapabilir miyiz bunlarý?
Korkmadan,
Düþünmeden ötesini berisini,
Kýrmadan,
Parçalamadan,
Daðýtmadan,
Ötelemeden,
Ýncitmeden,
Sevebilir miyiz birbirimizi?

Söylediðimiz þarkýlar dinlediðimiz melodiler, kaleme aldýðýmýz mýsralar,
Hep kalbimizden birþeyler söylüyor bize,
Dinle, kulak ver o seslere!
Dinle ve gel bana ,
Yalnýzlýðýmý paylaþ.
Tek tek karanlýðýn perdelerini kapat,
Aydýnlýk pencereleri aç gönlünde.
Aç ki geleyim sana,
Ortak olayým yalnýzlýðýna.
Unuttuðum herþeyi sende hatýrlayayým.
Sesime ses, nefesime nefes, dertlerime derman,
Yaralarýma merhem, gözüme fer, yüreðime ýþýk ol.

Unut geçmiþin karanlýðýný,
Sustur içindeki bütün uðultularý,
Bastýr isyanlarýný,
Acýlarýný ben dindiririm senin,
Güvenle uzat ellerini bana.
Benden sana birþey gelmez iyilikten, sevdadan, aþktan baþka...
Hem bu zamanda bunu bulmak kolay mý sanki?
Her yeri menfaatçi, çýkarçý, ikiyüzlü insanlar sarmýþken,
Benim gibi dürüst, yalansýz ve saf duygularla seveni bir daha nerden bulacaksýn?
Meydan oku zamana,
Söyle dursun durduðu yerde !
Akmasýn býraksýn bizi.
Kaybolalým zamanýn en gizli yerinde...

Gel sevdiðim,
Açtým sonuna dek kalbimin tüm kapýlarýný sana.
Gel sevdiðim,
Açtým sonuna dek kalbimin tüm kapýlarýný sana.
Yitik düþler ülkesinin prensi
Seni bekliyor bu virane gönül,
Seni bekliyor,
Seni özlüyor,
Seni seviyor,
Sana geliyor...

Seher Ateþ ,15.07.2010 Ankara

Sosyal Medyada Paylaşın: