Birini özlemek bir kader deðildir Ama sevmek bir kaderdir Seni sevmeseydim, Yalnýzlýðýma mutlu Bir hayat yaþatacaktým belki de Ýnsan sevdikçe Düþündüðü þeylerin sayýsý azalýrmýþ?
Yaðmurlu Akçay/da açýlan gözlerime Gösterebileceðim hiçbir þey yoktu, Parmaklarým dýþýnda Konuþmayý öðrenmeseydim diyordum kendime, kýzarak, Çünkü insanlar bilmek istediklerini deðil, Sadece duyulmasý gerekenleri Duymaya muhtaçlardý.
Hiç konuþmasaydým, Mesela saçlarýna dokunamayacaktým Garip bir döngü içerisindeyim, Ya sabah olmasýn, Ya da gözlerim hep karanlýða uyansýn Sen olmayýnca zaman nasýl oluyorsa Olduðu yerde sayýyor Bütün saatler gidiþine takýlmýþ, Geçmiyor zaman, zaman geçmiyor Saat hep ayný yerde takýlmýþ.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.