Bir efsane gibisin, hep mazide canlanan, Gönlümde eskimeyen aþkýnýn izi kaldý. Kederlere gark edip, beni dertlere salan, Tahammülü imkânsýz, kalbimde sýzý kaldý.
Zamaný ilaç sandým, kökleþmiþ yaralara, Günden güne büyüyen, içimde közü kaldý. Gözlerim yaþ yerine, kan döktü sahralara, Sensizlik ateþinin, içimde özü kaldý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mücahit_gözütok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.