Geçmiş Zaman

Rüzgârýmýz sertti kýþýmýz yaman,
Keçeleþmiþ yastýðýmýz olurdu.
Güz zamaný kelekleri sapýndan
Arýstaktan astýðýmýz olurdu.

Tarhanayý yapraklara düzerdik
Þerbetleri tülbentlerden süzerdik
Yoðurdumuz maþrapada özerdik
Pekmezimiz, bastýðýmýz olurdu.

Gün doðmadan evvel çifte giderdik,
Daðlarda dolaþýr davar güderdik
Ýþi bitmeyene yardým ederdik,
Yeller gibi estiðimiz olurdu.

Herkes telaþ ile baðda bostanda,
Çok tabi dururdu bacý fistanda,
Özümüz bulurduk türkü, destanda
Feleðinen küstüðümüz olurdu.

Herg ederdik tarlalarý sabanla,
Ekilince düzeltirdik tabanla
Çokça söz etmezdik elle, yabanla
Hicap duyup sustuðumuz olurdu.

“Hayadan huyadan” diye baþlardý
Oyunlar ta içimize iþlerdi,
Kýþ boyunca vazgeçilmez düþlerdi,
Daðdan odun kestiðimiz olurdu.

Eþe dosta ohuntular giderdi,
Düðün günü herkes þenlik ederdi,
Yiðitler meydanda güreþ tutardý,
Bazen alta düþtüðümüz olurdu.

Doktor bilmez yaralarý daðlardýk,
Ocak baþý taze ekmek yaðlardýk,
Çatý yoktu dam üstünü loðlardýk,
Sabýr ile taþtýðýmýz olurdu.

Pamuklu ipekli kumaþ almazdýk,
Vara yoða boþa coþup gülmezdik,
Çarýk variyetti lastik bilmezdik,
Gün vurdukça þiþtiðimiz olurdu.

Kurdoðlu sabýrla bekler yazlarý
Kulaðýmda çýnlar anam sözleri
Ata yurda hasret duyan gözleri
Buðusundan kýstýðýmýz olurdu.

Sosyal Medyada Paylaşın: