MUSİBET AŞK

Sis bürüdü sevda daðýn baþýný,
Gönlüm divan baðdaþ kurmuþ efkâra…
His çürüdü dök sen etek taþýný,
Güzel anlar kurban olsun inkâra…

Þimþeði ol kül renginde havanýn,
Fiþeði ol bu yargýçsýz davanýn,
Ateþi ol gönül denen tavanýn,
Yâr boþamak kolay aþksýz bekâra…

Karayel ol ser sevdayý topraða,
Kör çýban ol ver sarýyý yapraða,
Kýrýk tel ol tak vedayý parmaða,
Kaç sevdadan var git tap sen çýkara…

Karasý ol katran yüklü gecenin,
Yarasý ol inat kürklü ecenin,
Narasý ol hüzün oklu hecenin,
Gülleri yol hazan ek her dekara…

Cantekin der; senin aþkýn musibet,
Dert baðýnda hiç bitmeyen bir nöbet,
Sýlam uzak yaþadýðým kör gurbet,
Can dayanmaz bu borana bu kara…


Sosyal Medyada Paylaşın: