Gizli bir ay vardý yastýðýnýn altýnda Her uyku öncesi okþardý ýþýðý yüzünü Ve dönünce tekrar uykuya Yüzüne melankolisi deðerdi düþüncelerinin Kaldýrýp atmak isterdi içinden yükünü.
Olmazdý bazen sabahlar, Doðmazdý penceresine güneþ. Ama korurcasýna kendini Sýðýnýrdý düþündeki meleðe, Silkelenir, kurtulurdu kendinden Göz yaþlarýna yol vermeden gözleri.
Hayalet bir beden gezinirdi etrafýnda, Sözleri hiç duyulmayan Okunmayan hiç þiirleri. Her dizenin sonunda Kendini ölüme uðurlayan bir metaforun ucunda Sallanýr kalýrdý boynuna doladýðý ipleri.
Ve her dindiðinde yaðmur Çeþit çeþit boyardý dilindeki göðü, Kuþak kuþak sererdi hayallerindeki yeryüzüne. Kabuslarýnýn soðuk ikliminde Buz tutmuþ elleri ve fýrtýnadan çýkmýþ yelkenlisiyle Açýlmak için enginlere, Ýzin verdi kendine Henüz ölmeden önce.
(Baþak 25.11.2020)
Sosyal Medyada Paylaşın:
poetic sound Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.