DÜŞ MÜ, DÜŞÜNCE Mİ, BENDE Kİ SEN?

Küçük bir kýyý þeridinde,
Dalgalarýn kumlarý öptüðü yerde
Bir iki nefes dinlenmek için oturdum.
Boyalarý nasýr gibi çatlamýþ;
Siyahý, griye bulanmýþ
Yýllarýn yorgunluðunu taþýyan
Köhne bir bankýn üzerine....

Saðýmda çimenler, üstünde bir kedi
Erguvan kokularý sarmýþ her yaný.
Güneþ papatyalara hayat veriyor.
Ýhtiyar kedi kelebekleri seyre dalmýþ.
Gözlerim, durgun sulara uzanýyor
Kirpiklerimden süzülen ýlýk bir damla
Ve ben seninleyim sevgili...

Sað elimin üstüyle siliyorum,
Gergin ve ihtiyar yüzümü.
Ýþaret parmaðýmda senden bir parça,
Ilýk ýlýk deðiyor týrnak uçlarýma
Hüvel Baki diyorum; Hüvel Baki
Ve bir Ýnþirah düþüyorum yüreðime.
Topluyorum daðýlmýþ bendimi
Besmele ile sarýlýyorum sana,
Biliyorum ki sen benimlesin sevgili....

Bir tren sesi yankýlanýyor uzaklardan,
Vagonlar topraðý dövercesine,
Yorgun raylar üzerinde geliyor.
Kim bilir hangi umut, hangi acý,
Hangi vagonda yol alýyor.
Siren sesine kapýlýyor düþlerim.
Gönlümün garýnda binbir heyacan
Koþuyorum çýplak ayaklarla
Sanki sen ineceksin ilk vagondan.

Tiz bir martý sesine uyanýyorum
Dalýp gittiðim derin kuyudan.
Zaman suya düþmüþ gibi
Güneþ mavileri öpüyor.
Ýlahi bir davet yükseliyor,
Tek þerefeli minareden.
Haydi git sevgili diyorsun; hadi git,
Musallaya düþmeden beden.....
                                 Kul Ersoy
                              25/11/2020
Sosyal Medyada Paylaşın: