Hiç romantik olmamýþtý benligim, Kimin umrundaydý ki unutulan þehir Unutulan insanlýk,her yer buhran bakýþlý, Her umut özlem kokuþlu. Deniz kenarý olmadý yürüdügüm yerler Yakamozda seyretmedim, Martýyý filmlerde gördüm bi kac kere Ancak cobanlar calar vapur düdüklerini. Ben Zöhre mi beklerim her gece; Bana bir rüzgar seslendimi, Oh olsun iþte ne isterim ki? BEN; Gece cýkarým yýldýzlara, Kimseler görmez beni, Bir Zöhre yýldýzýdýr içimdeki hüzün, Birde hayellerim. Gece cýkarým yýldýzlara demiþtim Bir gece beni cok sever, Birde Zöhre yýldýzý. Onun için anlaþýlmaz dýr kiþiligim. Çünki beni anlamaz yar bildigim Bilmiyorki Zöhredir tek sevdigim.
Kamil TAN/ARDAHAN 25.07.2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kemal Kamil TAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.